Door Anique –
Ik krijg vaak de vraag van verschillende mensen, ouders, leraren, mentor, op mijn werk, etcetera, hoe ik mezelf over 10 jaar zie. Ik heb hier eigenlijk nooit een antwoord op, omdat ik gewoon geen idee heb. Ik ga vandaag proberen door deze blogpost wat dingen voor mezelf op een rijtje te krijgen en hopelijk kan ik jullie hiermee inspireren.
De situatie waarin ik nu in zit: Ik ga naar school, ik zit in 5 gymnasium, ik werk 2 dagen per week in een restaurant, ik blog, ik ballet en ik tennis en ik probeer echt het hardlopen weer op te pakken, maar dat wil nog niet echt lukken. Op school gaat het prima, ik doe wat ik moet doen, ook al vind ik het allemaal behoorlijk saai omdat ik het allemaal nog al ´droog´ vind. Met name bij vakken als wiskunde denk ik: ja, wat kan ik hier in hemelsnaam mee?
Daarom kan ik aan de ene kant niet wachten op het moment tot ik een studie ga kiezen en eindelijk dingen ga leren die me echt leuk en interessant lijken en waar ik later iets mee wil doen. Maar aan de andere kant kan dat moment me niet lang genoeg duren, puur omdat ik echt geen idee heb wat ik na mijn middelbare school moet gaan doen.
Ik denk dat ik sowieso wel een tussenjaar neem, omdat het me denk ik enorm veel gaat leren, het me de kans geeft om te reizen, iets wat ik het liefste doe en misschien nog wat geld te verdienen voordat ik ga studeren. Een tussenjaar lijkt me een super ervaring, en ik denk dat je later in je leven niet snel een jaar off neemt om iets anders te gaan doen, of om te gaan reizen.
Ik ben overigens wel van mening dat je echt een plan nodig hebt voor een tussenjaar, anders gaat het niks worden, denk ik. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je wat gaat doen in dat jaar: werken, reizen of iets dergelijks, maar niet de hele bankhangen. Ik bedenk me echt op dit moment dat ik misschien in mijn tussenjaar een taal kan gaan leren, bijvoorbeeld Frans, of om beter Spaans te gaan spreken. (Ik doe eindexamen in Spaans, maar zou het graag vloeiend willen spreken).
Maar ja, dan is het jaar weer voorbij, en wat moet ik dan? Mijn probleem is eigenlijk dat alles me leuk lijkt.
Rechten lijkt me heel leuk, maar wil ik dat mijn hele leven lang doen? Ik zie dat gewoon niet voor me. Misschien komt dat door het beeld dat ik heb van advocaten (keihardwerkende mensen, maar die eigenlijk alleen uit zijn op geld). Ik wil werken om te leven, niet leven om het werken. Ik wil de hele wereld zien, en ik zie me dat niet doen als ik advocaat ben, want dat is wat ik zou willen na een rechtenstudie. Het prototype rechtenstudent schrikt me ook een beetje af, want zo ben ik totaal niet.
Communicatiewetenschappen lijkt me ook heel leuk, maar ik vind allemaal een beetje vaag wat je daar mee kan worden. Misschien moet ik dat maar eens goed uit gaan zoeken!
Ik heb ook nog een tijdje aan stewardess zitten denken, maar eigenlijk was dat puur om het idee dat je betaald wordt om te reizen, kan niet beter toch? Maar ook dat lijkt me niet iets voor mij.
Als ik echt naar de romanticus en dagdromer in mij kijk, dan zie ik voor me dat ik word betaald om de mooiste reizen te maken, maarja, hoe ga ik dat bereiken?
Ik hoop dat jullie deze blogpost en mijn geratel niet te lang vonden, en ik hoop dat jullie me misschien zouden kunnen helpen! Herkent een van jullie zich in mij, en wat heb jij uiteindelijk gedaan? Doen jullie een studie wat je echt iets wat voor mij lijkt? Laat het me alsjeblieft weten, want ik weet het écht niet, haha. Fijne maandag verder, en tot snel!
0 reacties